In Nederland zijn heel wat gebouwen uitgerust met een stalen stijgleiding om bluswater vanaf het
straatniveau op hoger gelegen plaatsen te voorzien. Zo’n leiding heet officieel een droge blusleiding
of in de volksmond een droge stijgleiding. Je kan ze ontdekken in hoge gebouwen zoals een
flatgebouw of kantoorgebouwen.

De aansluiting van een blusleiding

Deze stalen leiding is voorzien van een voedingspunt en op de buis zelf zijn diverse aansluitpunten
voorzien. Vaak is per verdieping zo’n aansluitpunt beschikbaar, waar de brandweer hun brandslang
indien nodig kan aankoppelen. Een droge blusleiding staat dus voor een leiding die onder normale
omstandigheden geen water bevat en dus droog staat. Enkel in geval van brand (of een
brandoefening) wordt water door die buizen gepompt.

Het bluswater

Aan de straatzijde of op een plaats die makkelijk toegankelijk is voor de brandweer, is een
voedingspunt voorzien waarop de waterbron kan aangesloten worden. Zo’n bron kan de
brandweerwagen zijn die het water oppompt, maar kan evengoed een externe pomp zijn die water
uit een reservoir of het stadsnet aanvoert. Ondertussen begeven de brandweerlui zich in het pand
naar de getroffen verdieping en sluiten daar hun slangen aan op de aansluitpunten van de
stijgleiding.

Waarom een droge blusleiding?

Bij het uitbreken van een brand is snelheid van handelen van het grootste belang. Hoe sneller de
brandweer de brand kan bestrijden en blussen, hoe minder schade en hoe minder risico dat er ook
slachtoffers vallen. Wanneer een brandweerploeg hun slagen moeten uitrollen over verschillende
verdiepingen, dan gaat vaak veel tijd verloren. Met het gebruik van een droge blusleiding is die
‘brandslang’ van aan het voedingspunt tot aan de juiste verdieping al vooraf voorzien en kunnen
kostbare minuten uitgespaard worden. En een stijgleiding hoeft niet altijd verticaal geplaatst te zijn,
ook horizontaal kan het nuttig zijn om bijvoorbeeld grote werkruimte en moeilijk te bereiken
plaatsen sneller van bluswater te voorzien.

Het wettelijk kader

De regelgeving rond het verplicht voorzien van een droge blusleiding werd beschreven in het
Bouwbesluit van 2012. Daar staat beschreven dat een droge blusleiding verplicht is voor gebouwen
waarbij de hoogste verdiepingsvloer boven de 20 meter hoogte ligt (art. 6.29 Bouwbesluit 2012).
Voor gebouwen lager dan 20m kan een droge blusleiding ook verplicht zijn, indien de brandweer het

pand niet rondom kan bereiken. Er wordt eveneens voorzien dat het aansluitpunt maximaal 110
meter afstand van elke bereikbare plaats mag aangebracht worden. Voor nieuwbouw geldt een
maximale afstand van 60 meter. Gebouwen die hoger zijn dan 70 meter kunnen niet met een
gewone brandweerwagen van bluswater voorzien worden en moeten ook beschikken over een
pompinstallatie. De prestatierichtlijn NEN 1594 omschrijft daarbij de normen aan welke droge
blusleidingen onderhoud moeten voldoen.